almama izin vermeden seni benden

iyi ki yoksun bu şehirde..
yoldan geçen herkesi sana benzetmiyorum artık.
kapıyı yoklamıyorum her ayak sesinde.
iyi ki gitmişsin benden, almama izin vermeden beni senden.
götürmüşsün yanında ruhumun aşık yerlerini..
bana kalan bu koca şehir. kaybolmam, karanlıklara saplanmam için peşimden koşan şehir..
ben batıyorum.
iyi ki gitmişsin..
kurtulmak için boynuMa sarılamıyorum.
ve sen şimdi öyle güzel gidiyorsun ki..
ben kalamıyorum...
o kül rengi geceyi ayırıyor gökyüzünden sorgulamıyor duraklar otobüsleri artık
kim nereye gitmek isterse gidebilir oluyor benim hikayem mi ?

...

bittiğinin farkına varamıyor!